Aşınıyorsun..

 Her şeyi mahvetmekte üstüne yok değil mi?

Senin ruhun gerçekten virüslü, lanetlenmiş..

Pozitifliklere bulansan da anlık yükselişlerinden, duygularını uçlarda yaşamaktan asla kopamıyorsun.

İyi gelmeye çalıştığın herkese zarar vermeye başlıyorsun, yalnızlığın da bu yüzden zaten..

Hak etmiyorsun da bazen.. bencilliğin hayatına ağır basıyor.

Bencilliğini gizlemek için renklerin ardına saklanıyorsun..

Yaralarını saklamak için yaşıyorsun çoğu zaman..

Uçların da bu yüzden..

Yaralarını sanki uçlarda yaşamak gizleyecekmiş gibi.

Farkındasın aslında bu durumun bütün enkazları derinleştirdiğini, ama aksini nasıl yapacağını da bilemiyorsun sanki..

Aşınıyosun.. en sonunda kendin kalmayana kadar aşınmak ister gibi..

Hızla..