Kings of Convenience

 Belki de ilk kez etkisinden çıkamadığım güzel bir masal için yazıyorum bunları.. 
Süreç içinde de eklemeler yapacağım elbet bu yazıya, keza şu an yanımda televizyon, aklımda müzik ile yazıyorum bunları.
Kings of Convenience..
Hayatıma çok geç giren ama hayatıma olumlu anlamda çok fazla katkısı olan, çok tuhaf zamanlarıma , iyi ya da kötü diyemediğim ama ağırlık ve hüzün dozu yüksek anlarıma eşlik eden bir grup.
Zaten bu grubun yükleri rüzgara savurmak gibi bir özelliği var. 
Dinlerken masaldaymışım gibi hissettiğim grup, canlı dinledikten sonra masalları uyanıkken de hissetmemi sağladı.
Umarım bu hissi hiç kaybetmem..
Erlend Oye'nin ne zaman herhangi bir müzikal etkinliğini açsam platformlarda, hep dalar gider başka şey düşünemezdim..
Şimdi canlı performansındaki o ruhu, karakteri, tavrı, müzik hissiyatı, dansları.. 
Bir hayal kursam bu adamdan eksik ya da fazla olamazdı sanırım.. Bir dünya kursam kafamda, Erlend gibi olurdu o Dünya.. 
Konser sonrası içimde yaşadığım hissi anlatmam kelimelerle çok zor. 
Hala konser videolarına bakıyorum.. Binlerce insanın nasıl da aynı dili konuşup, aynı şeyleri hissedebildiğine gördükçe şaşırıyorum.
Bu karanlık zamanlarda birlikte bir şeyler hissedip söyleyebilmenin, dans edebilmenin , sevgiden, aşktan bahsetmenin ve bahsederken hep bir yürekten hissedebilmenin tadı, bunların yaşanması bir insanın başına ömrü boyunca kaç kez gelir, gelebilir mi bilemiyorum..
Bu hissi hep içimde taşımak ve konserde dans ettiğim o ana onlarca yıl sonra bile tutunmak istiyorum.