Hayatımın garip serüveninde yırtılmış tonlarca yaprak var.O girişi cümlesi asla olmadı bende.Asla da yazamadım zaten hayatıma dair kalıcı şeyler.Ne zaman kalem alsam fırladı gitti elinden. Ne zaman sigarama eşlik ettirmek istesem müziği,hep amansız kavgalarına tutuştular..Baktığım saatler durmuştu hep. Ve hepsinin kadranı farklı yerlerde idiler.Ait olamadığımın sebebidir bu zamana.
Bu sefer geri dönmeyeceğim oraya.
Hayatımı düşündüğümde, beni olmayan bana hapseden yerlere ait olmayacağım.
Yollarsa, meskenim olsun ayaklarım parçalansın.
Lakin artık ruhumu kaplamasın betonlar ve aidiyetsizlik.
Ve tuhaftır ki ihtiyacım varken yalnız koydular kelimeler de beni.
Bu yüzden Turgut'un dizelerini haykırmak istiyorum şimdi:
'Dönemeyeceğimiz bir yer beğen, başka türlüsü güç..'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder