Şiir

Baş ucunda şiir kitapları olan insanlar..

Onlara sarılmak istiyorum..

Konuşmadığımda beni bir tek onlar anlayabilecek sanki..

Nasıl ki, ben her daim kaçıyorsam şiirlere anlaşılmak için ve gittikçe büyüyen ve bedenime asla sığmayan ruhumu baş ucumdakilerle sakinleştiriyorsam, sanki aynı şekilde onlar da anlayacaklar beni..

Ah keşke, keşke onlar için resimler yapabilsem, onlar için kelimelerimi dökebilecek kadar birikimli olabilsem.. 

Ama işte..

“Ne gelir elimden insan olmaktan başka..”