Baca Temizliği

Bugünkü yazım tamamen sana Çatıdakifiller..
Yarısına kadar gelip sildiğim yazılardan kopmak için belki
Belki içimde söylediğim tonlarca kelimeyi, yazıya dökmek istediğimde hepsini fırlatma isteğinden sıyrılmak için..
Belkiler çok fazla, karmaşam gibi..
Parametreler ve karmaşa ve renkler ve belirsizlikler ve anlam ararken daha çok anlamsızlığa düşmelerim ve daha çok anlaşılmak isterken daha çok içine kapanmalarım..
Belki diyorum belki de önemi kıldığım için yazmak istemedim bunca şeyi.
Belki önemsiz kılsam akıverecekti her şey..
Bilmiyorum..
Bir sürecin başındayken minik adımlarımdan bu da,
Öylesi hissediyorum ki.
Çok fazla anlaşılmak istedim canım Çatıdakifiller..
Öyle çok anlaşılmak istedim ki bazen, saatlerce konuşmak istedim..
Heyecanlarımı paylaşmak, renklerimi, hayallerimi paylaşmak istedim...
Beraber heyecanlanmak istedim çoğu zaman
Tanımadıklarımla,tanıdıklarımla..
Zıplamak, dans etmek, hayal kurmak istedim çok fazla..
Olmadı canım Çatıdakifiller..
Seni ilk açtığım zaman bile meçhulken seni bile anlaşılmak için açtığım şüphesine kapılıyorum zaman zaman.
Bunu itiraf etmek ne kadar zor da olsa belki tanımadığım biri okur da belki heyecanlarımız farklı renklere başkalaşır diye düşündüm belki.
Belki de tanıdığım biri okur da kendi içime birlikte bakarken elimi tutar belki bir şarkı mırıldanır dedim..
Olmadı Çatıdakifiller..
Çok fazla sevdim,hissettim, korktum, üzüldüm, mutlu oldum ve nicesi..
Hissetmenin aşığıydım ben her zaman..
Hisleri boyamanın, hayalleri boyamanın..
Hayallerle boyamanın..
Bütün heyecanları yaşamak isterken sadece tek bir kişi ile birlikte susabilmenin huzurunu istedim belki de.
Ah yanındayken huzurla susabildiğin insanlar öyle kıymetliler ki..
Kendime baktığımda hep bulutların üzerinde parmak ucunda zıplayan kırmızı kıyafetli bir çocuk hayali geliyor gözlerimin önüne..
Belki de hep bir yanım hayal kuran bir çocuk kaldığı için anlaşılamadım..
Anlayamadım da..
Birinin hislerine dokunup susmanın kusursuzluğunun yanında
Gürültülü karmaşık ilişkileri asla anlayamadım mesela..
Anlık gülmelerle zaman geçirmeye başladım ben de onlar gibi..
Ama her daim odama geldiğimde ne kadar güldümse o kadar söyleyemediğim,
Beni bana karşı sustukça susturan kelimelerim oldu..
Canım Çatıdakifiller..
Şimdi fark ediyorum ki yavaş yavaş anlaşılma umudundan da, beraber susabilmenin hayalinden de vazgeçiyorum..
Sevdiğim şairlerde, keşfedeceğim renklerde kendi kendimi anlamaya çalışıyorum sanırım günden güne..
Konuşmak değil de gürültülü şekilde dinlemek istiyorum günden güne..
Güneş'in sarısını da turuncusunu da ve kırmızının her tonunu da sana ve kendime saklıyorum canım Çatıdakifiller..
Ve son bir söz olarak da;
''Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum''