27 Kasım 2012 Salı

Fake Plastic Trees


Tüm hücrelerimi hisssediyorum..
Çok garip, anlamlandıramadığım bir şeyler var ve bu benim umrumda değil.Olduğum yerden çok uzaktayım, durduğum yerden bakıyorum sadece.. Burası Dünya’dan uzak.Hayır.. Bedenimin içinde kimsenin bilmediği gizli bir evren var.Kimse görmüyor onu.
Her şey çok parlak..Kör müyüm?Umurumda değil..
Burada hiçbir şeye ihtiyacım yok.
Her şey parlak ve canlı.Evrenin her köşesini seziyorum.Ahh..Ben Evren’in ta kendisiyim..
Her şey dönüyor.Sarhoşluk bu..
Çok hafif ve karanlık ve mavi..
Ben sonsuzum..Sadece olduğum yerdeyim.
İçimden yükselen ruhum bedene hapsolmuş sadece.
Şu an mutluyum..Zaman durmalı..
Zaten yoktu ki..
Neyse bir önemi yok zaten..
Sadece artan kalp atışlarımın sesi..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder